İşe alım süreçleriyle ilgili olarak düşünüyorum da...
Açtığınız pozisyona gelen talepleri değerlendirdikten sonra çalışabileceğinizi düşündüğünüz adayları şirketinize davet ediyorsunuz. İnsanları sırayla içeriye alıyorsunuz, kendilerini anlatmalarını istiyorsunuz. Görüşmenin ardından, kimisini ikinci bir görüşme için bilgilendiriyorsunuz. Buraya kadarki süreci kime anlatırsanız anlatın büyük ihtimalle tepki almayacaksınız. Almayacaksınız; zira bugüne kadar bu klasik yöntemden başkasını uygulayabilecek yapıyı hiç kurmadınız. Hatta, üzerinde düşündüğünüzü dahi sanmıyorum.
Şirketinize davet ettiğiniz adaylar, henüz bekleme salonunda birbirlerine ve kendilerine şüpheyle bakmaya başlıyorlar. "Şu çocuk acaba hangi okuldan mezun?" "Sınav yapacaklarsa şu gözlüklü olan kesin kabul edilir." "Güzel kızmış. Bence, bunun şansı daha çok. Ben olsam onu seçerdim." "Benim tecrübem biraz az. Buradakilerin yaşları biraz fazla gibi. Sanırım kabul edilmeyeceğim. Neden tecrübeli birisi varken beni seçsinler ki?" "Tipe bak yaa. Bunu seçerlerse çok üzülürüm."
Bu tarzdaki bir iş görüşmesine girmiş her aday, samimi bir konuşma ortamında kendilerini ve karşısındakileri aynen bu şekilde yargıladıklarını anlatacaktır size. Herkes başvurduğu pozisyona kabul edilmek ister. İnsanlara daha ilk dakikadan bu sıkıntılı ortamı yaşatmanın kime ne faydası var? Kişilerin bekleme salonlarındaki düşünceleri biraz sonra sizinle yapacakları görüşmede olmadıkları kişilere dönüşmelerine neden olacaktır. Aslında bu durum, bir nevi yanlış beyanat olmakla kalmayıp sizin de adayınızı yanlış bir şekilde tanımanıza neden olacaktır.
İlk görüşmeler, neden adayların kendilerini rahat hissedebilecekleri bir mekanda yapılamamakta? Adayın kendi evinde, sürekli takıldığı kafede, mahallesindeki parkta, evine yakın bir AVM'de, deniz kenarındaki bir bankta?
-Anlıyorum, maliyetler... Maliyetler de biraz açar mısınız şu maliyetleri bana? Gün içerisinde şirketinizin kaç tane aracı kontak çeviriyor? Kaç tane şirket satışçısı şirket aracını kendi özel işleri için kullanıyor? Genel Müdürlerin araçları sırf Genel Müdürler soğuk havalarda üşümesin sıcak havalarda da terlemesin diye kapı önünde kendilerini çalışır bir şekilde bekliyor? Hiç geceleri şirkete uğradınız mı? Saat 22.00'dan sonra. Kaç tane bilgisayar açık? Kaç tane ışık? Maliyet diye bir şey yok sayın İK yöneticisi. Bu, sadece bütün maçları evinizde oynamak istemenizden kaynaklanıyor. Adayı henüz en başta baskı altına almak ve açık vermesini sağlamak istemenizden kaynaklanıyor. Kopya çektiğini yakalayamadığınız bir öğrenciyi haksızca en arka sıraya, yalnız bir şekilde oturtmanızdan bir farkı yok bunun.
Unutmayın, sizinle iş görüşmesine gelmiş olan bir aday artık bir iç müşteridir. Derinlerde bir yerde, ürün / hizmetlerinizi ona verdiğiniz değer ve yaşattığınız duygusal tecrübe ölçüsünde değerlendirecektir.
İK'lar lütfen , karargah sandığınız fil dişi kulelerinizden biraz dışarıya çıkıp insanların ayağına gidiniz. Unutmayın, her takım kendi sahasında daha istekli, bilinçli ve yaratıcıdır.
Selamlarımla,
LiderDoktoru
***daha kısa; ama fazlası için @LiderDoktoru***
